trącać

trącać
{{stl_3}}trącać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}trɔnʦ̑aʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}trącić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}trɔɲʨ̑iʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}lekko uderzać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}strunę {{/stl_33}}{{stl_14}}zupfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\trącać kogoś łokciem {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn mit dem Ell[e]bogen anstoßen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_37}}nur perf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}odznaczać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}trącić czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}nach etw riechen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}III. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}lekko uderzać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}gegenseitig stoßen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wznosić toast{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\trącać się kieliszkami {{/stl_22}}{{stl_14}}mit den Gläsern anstoßen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • trącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trącaćam, trącaća, trącaćają, trącaćany {{/stl 8}}– trącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, trącaćcę, trącaćci, trąć, trącaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} delikatnie uderzać, popychać; dotykać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trącać — ndk I, trącaćam, trącaćasz, trącaćają, trącaćaj, trącaćał, trącaćany trącić dk VIa, trącaćcę, trącaćcisz, trąć, trącaćcił, trącaćcony 1. «lekko uderzać, dotykać» Trącać kogoś w bok. Trącił lekko strunę. ◊ wulg. Pies cię trącał «zwrot oznaczający… …   Słownik języka polskiego

  • trącać się – trącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} delikatnie, lekko popychać, uderzać, dotykać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać się łokciami. Trącali się w przejściu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trącać — Pies cię, go itp. trącał zob. pies 17 …   Słownik frazeologiczny

  • потручятися — ударяться (?) (1): Ту ся копіемъ приламати, ту с я саблямъ потручяти о шеломы Половецкыя, на рѣцѣ на Каялѣ, у Дону Великаго. 12. Переводы. Первые издатели, В. А. Жуковский, Д. Н. Дубенский: „притупиться“. А. К. Югов: „позвяцати“. Д. С. Лихачев… …   Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"

  • szturchać — ndk I, szturchaćam, szturchaćasz, szturchaćają, szturchaćaj, szturchaćał, szturchaćany szturchnąć dk Va, szturchaćnę, szturchaćniesz, szturchaćnij, szturchaćnął, szturchaćnęła, szturchaćnęli, szturchaćnięty, szturchaćnąwszy «lekko uderzać… …   Słownik języka polskiego

  • krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

  • opamiętanie — 1. Bez opamiętania a) «tracąc opanowanie, rozsądek, umiar»: Tuman kurzu zasłonił uciekających. Gnali bez opamiętania. H. Rudnicka, Uczniowie. b) «z bardzo dużym natężeniem»: (...) od kilku dni leje bez opamiętania. Roz bezp 2000. 2. Przyjść do… …   Słownik frazeologiczny

  • trop — w trop «nie tracąc kogoś lub czegoś z oczu, nie odstępując ani na krok»: Szedłem za tobą trop w trop od samej Jerozolimy... J. Dobraczyński, Miecz. Zbić kogoś z tropu zob. zbić 3 …   Słownik frazeologiczny

  • wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”